liedteksten & gedichten over vertalen/hertalen contact zoeken home |
---|
Thomas Hardy (1840 - 1928) | over dit gedicht | |||
Thomas Hardy A broken appointment A popular personage at home Birds at winter nightfall Neutral tones The darkling thrush The man he killed The reminder The ruined maid The voice |
Ingetogen
tonen Een vijver en wij in winterkou En de zon was wit, als door God afgestraft En er lag wat blad op het kale gras ’t Waren bladeren van een es, grijs en grauw Je ogen dwaalden van mij naar toen Naar wat saai, onontrafelbaar, over was En we wisselden woorden afgepast Over pijn die liefde kon doen Er lag om je mond een bevroren lach Die smelten zou zonder stervensangst En een grijns vol bitterheid streek erlangs Als een grimmige vleugelslag Sindsdien zie ik in je blik constant ’t Bedrog, de drift, de liefdesles Die zon nog vervloekt door God en een es En grauw blad aan een vijverkant |
Neutral tones We stood by a pond that winter day, And the sun was white, as though chidden of God, And a few leaves lay on the starving sod; – They had fallen from an ash, and were gray. Your eyes on me were as eyes that rove Over tedious riddles of years ago; And some words played between us to and fro On which lost the more by our love. The smile on your mouth was the deadest thing Alive enough to have strength to die; And a grin of bitterness swept thereby Like an ominous bird a-wing…. Since then, keen lessons that love deceives, And wrings with wrong, have shaped to me Your face, and the God curst sun, and a tree, And a pond edged with grayish leaves. |
Vertalingen van gedichten van Thomas Hardy, Christina Rossetti, Robert Frost, William Wordsworth, Emily Dickinson, Sara Teasdale, Edna St. Vincent Millay, W.H. Auden e.a. (ISBN 9789492519573) |
|
De
vertaling mag zonder toestemming, maar niet zonder bronvermelding
worden gebruikt voor niet-commerciële doeleinden. |
terug naar boven |