The twins
Mijn broer leek qua gezicht en stem
Bijzonder veel op mij
Dus men verwarde mij met hem
Dat gold voor allebei
Al wie wij kenden was alras
Erg nijdig op elkaar
Want wie van ons nu wie toch was
Was niet zo klip en klaar
Nu lost een naam zo’n kwestie op
Maar erger werd het pas
Toen bij ’t gebadder door het sop
Het grut verwisseld was
En bij de doop ging het dus mis
Helaas men zag mij aan
Voor broerlief wat een foutje is
Zo is het misgegaan
Ook later leek hij nog op mij
Op school en in de klas
Men lapte mij er altijd bij
Terwijl het John dus was
Stel jij was ik, bewijs dan maar
Vroeg ik een vriend van mij
Aan elke grote twijfelaar
Dat ik ik ben, niet jij
Nog steeds zag ik als John eruit
Toen ik net was getrouwd
Met als gevolg dat nu mijn bruid
Zielsveel van broer John houdt
Zo droeg ik jarenlang mijn kruis
Altijd verwarring troef
Tot na mijn dood men per abuis
Mijn broertje John begroef
In form and feature, face and limb,
I grew so like my brother,
That folks got taking me for him,
And each for one another.
It puzzled all our kith and kin,
It reached a fearful pitch;
For one of us was born a twin,
Yet not a soul knew which.
One day, to make the matter worse,
Before our names were fixed,
As we were being washed by nurse,
We got completely mixed;
And thus, you see, by fate's decree,
Or rather nurse's whim,
My brother John got christened me,
And I got christened him.
This fatal likeness even dogged
My footsteps when at school,
And I was always getting flogged,
For John turned out a fool.
I put this question, fruitlessly,
To everyone I knew,
"What would you do, if you were me,
To prove that you were you?"
Our close resemblance turned the tide
Of my domestic life,
For somehow, my intended bride
Became my brother's wife.
In fact, year after year the same
Absurd mistakes went on,
And when I died, the neighbors came
And buried brother John.
Het copyright van de oorspronkelijke songtekst berust bij de tekstdichter.