Composed upon Westminster Bridge, sept. 3, 1802
I wandered lonely as a cloud
Lucy Gray or Solitude
She was a phantom of delight
We are seven
Waar op de aarde zou het mooier zijn
Alleen een afgestompte ziel ontgaat
Een schouwspel dat in zulk een weelde baadt
De stille stad gekleed in karmozijn
Ze glinstert in de eerste zonneschijn
Wie schepen, torens, koepels gadeslaat
Beziet de schoonheid van de dageraad
Als vergezichten vroeg nog helder zijn
Nog nooit bescheen de zon met zoveel pracht
Een rotspartij, een heuvel of vallei
Niet eerder werd ik zo tot rust gebracht
En de rivier stroomt onverstoord voorbij
Mijn God, de huizen slapen zelfs nog zacht
En stil ligt heel het grootse hart erbij
Earth has not anything to show more fair:
Dull would he be of soul who could pass by
A sight so touching in its majesty:
This City now doth, like a garment, wear
The beauty of the morning; silent, bare,
Ships, towers, domes, theatres and temples lie
Open unto the fields, and to the sky;
All bright and glittering in the smokeless air.
Never did sun more beautifully steep
In his first splendour, valley, rock, or hill;
Ne’er saw I, never felt, a calm so deep!
The river glideth at his own sweet will:
Dear God! The very houses seem asleep
And all that mighty heart is lying still!
Vertalingen van gedichten van
Thomas Hardy, Christina Rossetti,
Robert Frost, William Wordsworth,
Emily Dickinson, Sara Teasdale,
Edna St. Vincent Millay, W.H. Auden e.a.
te bestellen bij de boekhandel
ISBN 9789492519573