A considerable speck (microscopic)
Stopping by woods on a snowy evening
The aim was song
The road not taken
What fifty said
Wie in het dorp dit bos bezit
Ziet mij niet stoppen op mijn rit
En kijken naar zijn bos dat daar
Besneeuwd raakt met een laagje wit
Mijn paardje stil te houden waar
Geen boerderij is, vindt hij raar
Er is slechts bos, ‘t bevroren meer
Het diepste duister van het jaar
Hij schudt zijn tuig wat heen en weer
Als vroeg hij: zijn wij niet verkeerd
En verder hoor je slechts een vlaag
Van wind, een vlok valt donzig neer
Hoezeer het bos mij ook behaagt
Ik houd ook mijn beloftes graag
Zo lang nog eer ik slaap vandaag
Zo lang nog eer ik slaap vandaag
Whose woods these are I think I know.
His house is in the village though;
He will not see me stopping here
To watch his woods fill up with snow.
My little horse must think it queer
To stop without a farmhouse near
Between the woods and frozen lake
The darkest evening of the year.
He gives his harness bells a shake
To ask if there is some mistake.
The only other sound’s the sweep
Of easy wind and downy flake.
The woods are lovely, dark and deep.
But I have promises to keep,
And miles to go before I sleep,
And miles to go before I sleep.
Vertalingen van gedichten van
Robert Frost, Christina Rossetti,
Thomas Hardy, William Wordsworth,
Emily Dickinson, Sara Teasdale,
Edna St. Vincent Millay, W.H. Auden e.a.
te bestellen bij de boekhandel
ISBN 9789492519573