She walks in beauty
So we'll go no more a roving
The destruction of Sennacherib
When we two parted
Het ravotten op gaan geven
Geen lange nachten meer
Maar mijn liefde is gebleven
Helder schijnt het maanlicht weer
’t Is de schede die verslijt
Zwakker dan de ziel, de borst
En het hart behoeft respijt
Dat al die liefde torst
Nachten zijn om lief te hebben
Veel te vroeg is het weer dag
Het ravotten dient te ebben
In het licht van de nacht
So, we'll go no more a roving
So late into the night,
Though the heart be still as loving,
And the moon be still as bright.
For the sword outwears its sheath,
And the soul wears out the breast,
And the heart must pause to breathe,
And love itself have rest.
Though the night was made for loving,
And the day returns too soon,
Yet we'll go no more a roving
By the light of the moon.
