I have been very lonely all today
Ik heb me heel alleen gevoeld vandaag
Een stem hoog boven alles uit verheven
Stelde mij onophoudelijk de vraag
Waar is toch de verbeeldingskracht gebleven
Hoe groot is niet de wereld waar zij rondwaart
Die leegte jarenlang – tot ik, geplaagd
Voor antwoord naar de sterren keek en vond daar
Dat de afstand tot een ster erg groot bedraagt
O God, mag ik vanavond aanbelanden
Terwijl ik mens en sterren buitensluit
Daar waar mijn lief is en het haardvuur brandt en
Zij heel de kamer vult met lief geluid
En dat zij zegt als ik haar ernaar vraag
Ik heb me heel alleen gevoeld vandaag
I have been very lonely all today,
Above the million voices of the crowd
Hearing one voice I might not set at bay
Of lost imagination, crying loud
How wide the world was it must wander through
And for what empty years – till in dismay
I turned mine eyes up to the stars and knew
Only that they were very far away.
Ah, God, to come this evening to some room
And, dropping soft the latch on stars and men,
To find my Lady in its firelit gloom
Filling it with her loveliness, and then
To take her in my arms and hear her say:
I have been very lonely all today!
